کد مطلب:95609 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:117

خطبه 112-در نکوهش دنیا












[صفحه 273]

حذر از دنیا ای مردم، شما را از دنیا كه منزلی دل كندنی برحذر می دارم. چرا كه ثبات و بقایی ندارد و تنها راهی است به آخرت. دنیا سرای مطمئن نیست كه بتوان به خاطر جمعی در آن زیست. دنیا به لذات توهمی و فریب خود شما را مغرور می سازد. فریب دنیا به زیورهای آنست و در نظر آفریدگار رهگذریست خوار و بی مقدار، زیرا كه خیر و شرش به هم پیچیده و حلال حرامش به هم آمیخته است و زندگی و مرگش به هم پیوسته است همچنان كه شیرینی و تلخی اش و راحتش به سختیها و صفایش به دلتنگیها و كدورتها... پروردگار عالم، دنیا را بر اولیاء خود نخواسته، اقامت دوستان خود را در آن نمی پسندد. چرا كه خیر دنیا كم و شر آن بسیار است می سازند، برای خرابی آباد می كنند برای ویرانی پس كجاست خیر و خوبی دنیا، دنیا مانند بنایی شكست ناپذیر و فانی است دوامش محدود خیرش ناچیز و نابودشدنی است. دنیا رونده ایست كه در هر قدم از عمر او كاسته می شود پس چه بهتر كه این جهان فانی را در راه اطاعت امرالهی بسر بریم. پس دعوت او را به مرگ به گوش جان بشنوید، چه آنهایی كه دنیا را شناخته اند.

[صفحه 273]

بدان رغبتی ندارند دلهایشان می سوزد و چشمهایشان می گرید. و پیوسته نگران روزهای واپسین اند، خنده ظاهری آنها، از اندوه پنهان آنهاست مردان خدا دلهایشان از خوف پروردگار بیمار است دنیاپسندان در توهمات خویش غرقه هستند. ای مردم، شما و دین خدا اعضای یك پیكره اید. پس چه چیز میان شما جدایی افكنده است. و بار گران یكدیگر را بر دوشتان نهاده است آنچنان كه نسبت به هم كوچكترین گذشتی ندارید. دوستی، مودت، و مروت از میان شما رخت بسته است بزرق و برقهای پوشالی شادمانید و از خیر كثیر آخرت كه از دستتان می رود محزون نمی شوید. دنیا شما را از خیر آخرت محروم داشته و از ثواب عقبی بی نصیب مانده اید. هیچ یك از شما از این كه عیبتان را بگویند خوشحال نمی شوید، عیبها را می پوشانید تا مرگتان فرا رسد و پرده از عیبها به یكسو زند. دین شما بر زنبان شماست و می اندیشید كه به همین روال كار شما تمام است و رضایت خدا را جلب نموده اید.


صفحه 273، 273.